AK74

AK-74 – karabinek automatyczny, który jest rozwinięciem konstrukcji karabinka AK. Opracowany w 1974, wprowadzony do uzbrojenia Armii Radzieckiej w 1976. Użyty po raz pierwszy w działaniach wojennych po wkroczeniu ZSRR do Afganistanu (24 grudnia 1979).
Różnice między AK-74 i AK (w nawiasie kursywą dane dla AK):

• Inna amunicja: kaliber 5,45 × 39 mm (7,62 × 39) o prędkości początkowej 900 m/s (710). Energia początkowa pocisku wynosi 1385 dżuli (1990), zapewniając 400-metrowy (300) zasięg rażenia. Masa naboju wynosi 10,75 g (18,21), masa samego pocisku – 3,42 g (8; niektóre wersje amunicji – 10). Nowy nabój został zaprojektowany w celu zwiększenia zasięgu broni (dzięki większej prędkości początkowej pocisku) oraz większej stabilności podczas strzelania ogniem ciągłym (dzięki zmniejszonemu odrzutowi).
• Inny magazynek (lżejszy – plastikowy lub bakelitowy , a nie metalowy).
• Kolba składana na bok broni (początkowo w AKS-74 metalowa, ramowa, w AK-74M z tworzywa sztucznego o kształcie identycznym jak kolba stała).
• Charakterystyczne cylindryczne, wielofunkcyjne urządzenie wylotowe zamontowane na lufie. Spełnia ono rolę hamulca wylotowego oraz osłabiacza odrzutu i podrzutu, dzięki czemu ustatecznia broń przy strzelaniu seriami. Dodatkowo pełni rolę tłumika płomieni, i kieruje część gazów prochowych do przodu, zmniejszając niebezpieczeństwo poparzenia gorącymi gazami żołnierzy znajdujących się obok strzelca.

AK-74 stanowi obecnie wyposażenie większości armii państw, wchodzących niegdyś w skład ZSRR. Produkowany był lub jest także licencyjnie (także w wersjach z opracowanymi lokalnie modyfikacjami) m.in. w byłej NRD (MPi AK-74N), Bułgarii, Chinach i Rumunii. Karabin AK-74 był używany bojowo podczas wojny w Afganistanie, I i II wojny czeczeńskiej. Pierwsza wersja AK-74 stała się podstawą do skonstruowania karabinów AKS-74, AKS-74U, AK-74M, AK-74N, AK serii 100 (Black AK), K-3, Wiepr. Każda z odmian może być wyposażona w pasywny celownik noktowizyjny NSPU. W fabryce Iżmasz w Iżewsku w ZSRR, będącej największym producentem konstrukcji M. Kałasznikowa w ZSRR, opracowano i rozpoczęto w 1991 produkcję wersji AK-74M, wyposażonego w nową, składaną kolbę z tworzywa sztucznego, wzmocnione urządzenie wylotowe i pokrywę komory zamkowej oraz wspornik do mocowania celownika optycznego. Wersja ta aktualnie jest zasadniczym wyposażeniem armii rosyjskiej. Opracowano także eksportowe wersje AK-74M oznaczone jako AK-101 (zasilana amunicją 5.56mm NATO) oraz AK-103 (zasilana amunicją 7.62 mm, tą samą co AK i AKM). W 1993 roku na uzbrojenie Armii Rosyjskiej wprowadzono nowy karabin AN-94, który miał z czasem zastąpić AK-74. Jednak po wyprodukowaniu jednej serii AN-94 jego produkcję wstrzymano i AK-74M pozostaje nadal podstawowym karabinem armii Federacji Rosyjskiej.

Co do ASG:

Osobiście posiadam tą broń przerobioną na Beryla i bardzo mi się podoba.Bardzo łatwo przerobić ten model na inne repliki a dostać takie cacko można za 350zł.